Bienheureuse
Marcelline Darowska
Fondatrice
de la congrégation de l'Immaculée Conception de la Vierge
Marie (+ 1911)
Religieuse polonaise, née en 1827 en Ukraine, béatifiée le 6 octobre 1996 par le Pape Jean Paul II à Rome.
Marcelina Darowska (née Kotowicz)
"La Congrégation des Sœurs de l'Immaculée Conception fut fondée à Rome en 1857 par la mère Joséphine Karska (1823-1860) et la mère Marcelina Darowska (1827-1911) avec la collaboration du père Hieronim Kajsiewicz (Cres - Congregatio a Resurrectione). En 1863, année cruciale dans l'histoire de notre peuple, Mère Marcelina transféra la nouvelle communauté en Pologne, son pays natal."
(site de la Congrégation polonaise )
À Jazlowice en Ukraine, en 1911, la
bienheureuse Marcelline Darowska. Après la mort de son époux et de son fils
aîné, elle se consacra à Dieu et, toujours soucieuse de la dignité de la
famille, fonda la Congrégation des Sœurs de l'Immaculée Conception de la Vierge
Marie pour l'éducation des jeunes filles.
Martyrologe
romain
C'est la femme qui doit
devenir la gardienne du nid de famille.
SOURCE : https://nominis.cef.fr/contenus/saint/11332/Bienheureuse-Marcelline-Darowska.html
Bienheureuse Marcelline DAROWSKA
Nom: DAROWSKA
Prénom: Marcelline
(Marcelina)
Nom de religion:
Marcelline (Marcelina)
Pays: Ukraine
Naissance:
06.01.1827 à Szulaki (Ukraine)
Mort: 05.01.1911 à
Jazlowiec
Etat: Veuve - Religieuse
- Fondatrice
Note: 1849 épouse Karol
Darowski qui meurt 3 ans plus tard, ainsi que sa fille.1854 fonde à Rome avec
Jozefa Karska la Congrégation des Sœurs de l'Immaculée Conception de la
Bienheureuse Vierge Marie. Jozefa meurt en 1860 et Marcelina transfère l'œuvre
à Jazlowiec. Education des jeunes filles.
Béatification:
06.10.1996 à Rome par Jean Paul II
Canonisation:
Fête: 5 janvier
Réf. dans l’Osservatore Romano: 1996 n.41 p.2-3
Réf. dans la Documentation Catholique: 1996 n.20
p.999
Notice
Marcelina Darowska naît
en 1827 à Szulaki (Ukraine) dans une famille de propriétaires fonciers. Dès son
enfance elle se livre à la prière et cherche à imiter le Christ dans son amour
pour les hommes. Elle désire se donner totalement à lui, mais par obéissance à
son père, elle épouse en 1849 Karol Darowski. Son mari meurt trois ans plus
tard, puis sa fille. Elle discerne alors dans cette épreuve un appel à la vie
religieuse. En 1854, à Rome, elle rencontre un prêtre qui la met en contact
avec Jozefa Karska. Elles fondent ensemble la 'Congrégation des Sœurs de
l'Immaculée Conception de la Bienheureuse Vierge Marie'. Jozefa venant à
mourir, Marcelina transfère la Congrégation dans son pays, à Jazlowiec (diocèse
de Léopoli) où elle ouvre une première école. Le programme de son activité
apostolique, mûri dans la prière et le silence, est "d'étendre le Royaume
de Dieu dans les âmes des hommes" et à partir de cela, ils pourront
transformer le monde par la vérité, l'amour et le bien. Elle accorde une
attention particulière à la formation religieuse des jeunes générations par la
catéchèse et par l'école. Elle s'attache spécialement à l'éducation des filles
car elle pense que la femme, en tant qu'"épouse, mère et citoyenne de son
pays" a un rôle fondamental dans la famille. Or, seule une famille saine
et sainte 'fondée en Dieu' comme elle dit, peut être la base d'une nouvelle
société. Elle meurt en 1911 à Jazlowiec après avoir fait plusieurs fondations.
MARCELINA
DAROWSKA
Marcelina
Darowska (16 janvier 1827 - 5 janvier 1911), était une
religieuse polonaise qui a été béatifiée par le
pape Jean-Paul
II sur la place Saint-Pierre à Rome en 1996. Elle
a été inspirée par la Vierge Marie pour co-fonder la Congrégation
des Sœurs de l'Immaculée Conception de la Bienheureuse Vierge Marie ,
un ordre religieux actif en Pologne , Biélorussie et Ukraine .
Enfance
et mariage
Marcelina (ou Marcellina)
Kotowicz est née à Szulaki , une partie de la Pologne qui était alors contrôlée
par les Russes. Ses parents, Jan et Maksymilia Kotowicz, étaient de riches
propriétaires terriens. [1] Elle a fréquenté une école à Odessa pendant
trois ans, avant de travailler dans la ferme de son père.
Certaines sources
affirment qu'elle était profondément religieuse, même dès son plus jeune âge.
Avant sa mort, son père lui a fait promettre qu'elle se marierait et fonderait
une famille. Et le 2 octobre 1849, elle épousa Karol Darowski, un propriétaire
terrien de Podolie .
Il mourut du typhus trois
ans plus tard, la laissant avec deux enfants : Jozef et Karolina. Un an plus
tard, son fils est décédé. Cette série de tragédies a influencé ses pensées
religieuses ; elle prétendait qu'elle n'appartenait plus à aucun être terrestre
(en italien : « créature » - di non appartenere più ad alcuna
creatura ) mais plutôt à Dieu seul. [1]
Pour des raisons de
santé, elle se rend à Berlin, puis à Paris et enfin à Rome, arrivant dans la
ville italienne le 11 avril 1853.
La
vie de nonne
A Rome, elle rencontre le
Père Hieronim Kajsiewicz, prêtre résurrectionniste , qui devient son
directeur spirituel. Le 12 mai 1854, elle prononce devant lui ses vœux de
chasteté et d' obéissance . Kajsiewicz l'a présentée à une religieuse, Józefa
Karska, [2] qui est devenue une amie proche. De passage en Pologne,
les deux femmes décident de fonder une communauté religieuse dédiée à
l'éducation et au soutien des femmes. Cette nouvelle organisation,
la Congrégation des Sœurs de l'Immaculée Conception de la Bienheureuse
Vierge Marie , a été créée à Rome en 1857.
Lorsque Karska mourut du
typhus en 1860, Darowska devint le supérieur de la congrégation . En 1863, elle
déménage la communauté à Jazłowiec dans l'archidiocèse de Lviv . Elle a ouvert
un couvent et un collège pour filles dans les ruines du château local. Cela
devint bientôt un important centre spirituel et culturel.
En 1863, la congrégation
a reçu le decretum laudis du Pape. En 1874, l'approbation finale a été
confirmée, et en 1889 les constitutions ont été acceptées. En 1883, la
congrégation érige la statue de l'Immaculée Conception de la
Marraine dans la chapelle du couvent. Cela a été béni par l' archevêque
Sigismund Felix Feliński , et en 1939 couronné par le primat polonais August
Cardinal Hlond .
Au cours de ses 50 ans
d'activité en tant que supérieure de la congrégation, Darowska a ouvert de
nombreuses écoles maternelles et écoles dans les zones rurales. Elle mourut le
5 janvier 1911 à Jazłowiec, à l'âge de 83 ans. Elle laissa sept couvents avec
350 sœurs.
Approche
et sens
En 1904, l'écrivain
polonais Henryk Sienkiewicz écrivait : « Louange pour ton travail sage et
honneur à ton mérite et ta bonté ». Darowska a répondu : « Je ne
regarde pas les résultats (louanges) de notre travail. Ces résultats ne nous
appartiennent pas. S'ils existent, ils appartiennent à Dieu, pour le bien de
notre pays bien-aimé et divisé ».
" ... étendre le
royaume de Dieu dans les âmes humaines et le mettre au monde - tel était le
programme de son activité apostolique, née dans le silence d'un cœur plongé
dans la prière. Elle voulait tout faire pour que la vérité, l'amour et la bonté
triompherait dans la vie humaine et transformerait le visage de sa nation
bien-aimée. Avec ses sœurs, elle a généreusement travaillé à la tâche épuisante
d'édifier le royaume du Christ, en accordant une attention particulière à la
formation religieuse de la jeune génération, en particulier des filles, à la
croissance de la catéchèse et de l'éducation. Elle assigne un rôle particulier
dans la vie à la femme chrétienne en tant qu'épouse, mère et citoyenne de son
pays. ...Le nouveau bienheureux est un exemple d'une foi apostolique qui crée
de nouvelles manières pour l'Église d'être présente dans le monde et forme une
société plus juste et plus humaine qui demeure et porte du fruit dans le
Christ."
— Pape Jean-Paul
II, extrait de la proclamation de la béatification de Marcelina Darowska, 6
octobre 1996
Voir également
Edmond Bojanowski
Les références
^ un b (en
italien) Antonio Borrelli, Beata Marcellina Darowska (Maria Marcellina
dell'Immacolata Concezione) Fondatrice à Santiebeati.it
^ Jozefa Karska; nom
religieux : Maria Józefa du Christ crucifié (née le 7 avril 1823,
Olchowiec , Lublin, Pologne — décédée le 11 octobre 1860, Rome)
SOURCE : https://stringfixer.com/fr/Marcelina_Darowska
Гробниця Блаженної Марцеліни Даровської (мур.),
село Язловець,
Also
known as
Marcellina Mary of the
Immaculate Conception
Profile
Born to a
land-owning Polish family,
Marcellina was a pious child with
a love of prayer.
Though she would have preferred a religious
life, she promised her dying father that
she would marry and
raise a family. Married Karol
Darowski in 1849,
and sanctified her marriage “by
living only in God and
for God.”
Karol died less
than 3 years later, leaving her a widowed mother of
two. Her son died a
year later, and she wrote, “The way of the world was not chosen for me by God’s
will; the way of the convent was,
indeed, my destiny.”
She traveled to Rome, Italy in 1854 for
reasons of health, and there met Father Hieronim
Kajsiewicz, a Resurrectionist who
became her spiritual director. Through him she met Josephine Karska, who wished
to found a religious community
dedicated to the overall formation of women.
The result was the Congregation of the Sisters of the Immaculate
Conception of the Blessed Virgin Mary.
Josephine suffered
with typhus for
years, and died in 1860,
leaving Marcelina as Superior of the new religious family,
which numbered no more than four. In 1863 Marcelina
moved them to her homeland. At Jazlowiec, Archdiocese of Lviv, Ukraine,
she opened her first school for girls.
It soon became an important spiritual and cultural center.
Marcelina
approached women‘s education believing
that on it depends the re-birth of the family, the foundation of a morally
healthy society. She stressed the following to sisters and students:
the primacy of God over
everything, truth, mutual trust, and unselfishness. She offered help to
the poor,
working for tuition-free elementary schools at
every convent.
During her 50 years as Superior she opened seven convents with
formation institutes and schools for children.
Born
28
January 1827 at
Szulaki, Poland (now
in Ukraine) as Marcelina Kotowicz
5
January 1911 at
Jazlowiec, Poland (now
in Ukraine) of natural causes
15
December 1994 by Pope John
Paul II (decree of heroic
virtues)
6
October 1996 by Pope John
Paul II
Additional
Information
other
sites in english
images
sitios
en español
Martirologio Romano, 2001 edición
sites
en français
fonti
in italiano
nettsteder
i norsk
sites
em português
Conference
of the Polish Episcopate
Sisters of the
Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary
Sisters of the
Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary
Readings
I don’t look at the
results of our work. They don’t belong to us. If they exist, they belong to God
for the good of our beloved country, which is torn apart. – Blessed
Marcelina
“He who abides in me, and
I in him, he it is that bears much fruit.” (John 15:5) Today the Church
rejoices that Blessed Marcelina Darowska, co-foundress of the Congregation
of Sisters of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary, has been
raised to the honours of the altar. Blessed Marcelina’s whole life was a
ceaseless “abiding in God” through prayer and faithful imitation of Jesus
Christ, who “loved man to the very end.” (cf. John 13:1) “To extend the kingdom
of God in human souls and bring it into the world” – this was the programme for
her apostolic activity, born in the silence of a heart immersed in prayer. She
wanted to do everything so that truth love and goodness would triumph in human
life and transform the face of her beloved nation. Together with her sisters,
she generously laboured in the exhausting task of building the kingdom of
Christ, paying particular attention to the religious formation of the young
generation, especially girls, to the growth of catechesis and
to educational work. She assigned a particular role in life to the Christian
woman as “wife, mother and citizen of her country”. With great zeal she
fostered the growth of the kingdom of God in the family, since only a healthy
and holy family, “based on God”, as she said, can be the foundation of a new
society. The new blessed is an example of an apostolic faith that creates new
ways for the Church to be present in the world and forms a more just and human
society which “abides and bears fruit” in Christ. – Pope John
Paul II, from the proclamation of the beatification of
Blessed Marcelina, 6
October 1996
MLA
Citation
“Blessed Marcelina
Darowska“. CatholicSaints.Info. 4 January 2017. Web. 4 January 2022.
<https://catholicsaints.info/blessed-marcelina-darowska/>
SOURCE : https://catholicsaints.info/blessed-marcelina-darowska/
Blessed
Marcellina Darowska
Blessed Darowska Marcellina (Marcellina Mary of the Immaculate Conception) Founder
Szulaki, Ukraine, January 28, 1827 – Jazlowiec, Poland, January 5, 1911
Roman Martyrology: At
Jazlowice in Ukraine, the Blessed Marcellina Darowska: her husband and eldest
son dead, herself given to God and always attentive to the dignity of the
family, founded for the education of girls, the Congregation of the Sisters of
the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary.
She was proclaimed
blessed on October 6, 1996 in Piazza S. Peter’s in Rome by her compatriot, Pope
John Paul II.
Marcellina Darowska was
born on January 28, 1827 to Szulaki in Ukraine, the fifth of eight children of
Jan and Kotowicz Maksymilia Jastrzebska, wealthy landowners. She grew up in the
typical environment of the Lords Campaign, and its Szulaki city was then under
Russian occupation who wanted to destroy the Polish cultural heritage at any
cost, causing the closure of the seminaries and convents of the Catholic Church
which they persecuted.
Darowska made her First
Communion at 10 years and at 12 was sent to Odessa for schooling; still in her
early childhood blossomed the desire of a consecrated life after studying for
three years she returned home and taken to help her father in the management of
the farm. Not being able to satisfy her desire for lack of convents around and
some opposition from her father, she left the farm for several years, promising
to order the father to form a family.
At 21, she agreed to
marry Karol Darowski possessing the landowner Podolí (the historical region of
Ukraine, at that time divided between Austria and Russia), but the marriage
could celebrate after only one year because Marcellina who had to bow to the
insistence of her father, she reacted with a painful leg paralysis and a
general weakening of the body, reducing her nearly to death. After weeks of
illness and recovered on October 2, 1849 she married Karol Darowski always for
obedience, nevertheless, was an exemplary wife and marriage were born two sons,
Joseph and Carolina.
Unfortunately, three
years after her husband died of typhus and a few months later her son Joseph
died, a widow at 25 years, promising to the Virgin Mary by a vote of no longer
belonging to any creature, and for her health traveled first to Berlin, then to
Paris and April 11, 1853 was in Rome.
Here, in 1854, she became
aware of the Servant of God Karska Josefa (1823-1860) with her clasping a solid
friendship and putting themselves under the spiritual leadership of her father
Jerome Kaysiewicz, resurrection, (congregation founded in Paris in 1836 by
three Poles emigrated, P. Semenenko , B. Janski and the same Kaysiewicz G.),
the two were about to found a religious institute, whose purpose was to prepare
the youth of women in society, especially those of higher classes.
On May 12, 1854
Marcellina Darowska spoke privately her vows of chastity and obedience before
the father Kaysiewicz. She took time to return to Poland to accommodate the
future of her daughter Carolina and two months after the premature death of her
Karska, December 10, 1860 she returned to Rome, then the Congregation of the
“Sisters of the Immaculate Conception of B. V. M.” Fruit of common Giuseppa
Karska and Marcellina Darowska, had just four sisters.
Sister Marcellina had the
votes on January 3, 1861 in Rome, assuming the role of the Superior of the new
congregation; her efforts to transfer more Tesero the congregation in Poland,
in November 1861 she returned to his homeland and having witnessed the death
occurred in few months of her parents, chose a way for the founding of the
first Jazlowiec a convent in the diocese of Lviv, in 1863 the last nuns left
Rome.
Conducted with prudence
and energy for over half a century her congregation, becoming the soul, in 1863
she received the Order of praise, in 1874 the decree of adoption in 1889 were
approved by the Constitutions she completed.
She had many
difficulties, especially after the death in 1873 of her spiritual guide, Father
Kajsiewicz, especially loved the Cross, said: “This is the kiss of God’s love.”
Over the years the houses
grew and included a middle school with day care and elementary schools also
were small establishments open free for the poor people, such as kindergartens,
vocational training and supplementary education.
In its schools were
trained generations of women wise and courageous to know and love God by following
his commandments, loving your neighbor and fulfilling their duties.
Marcellina Darowska after
having suffered for cardiocircolatori disorders and drastic headaches, which
made heavy her normal activities, died Jan. 5, 1911, leaving six Jazlowiec Properties
and 350 nuns, who are currently employed in Belarus and Ukraine.
<!– @page { size:
8.5in 11in; margin: 0.79in } P { margin-bottom: 0.08in } –>
Author: Antonio Borrelli
SOURCE: Santi
e Beati
SOURCE : https://theblackcordelias.wordpress.com/2009/01/05/blessed-marcellina-darowska/
DAROWSKA,
MARCELINA KOTOWICZ, BL.
In religion Maria
Marcelina; widow, cofounder of the Sisters of the Immaculate
Conception of Mary (Niepokalanki ); b. Jan. 16, 1827, Szulaki,
Podolia, Ukraine; d. Jan. 5, 1911, Jazlowiec, Ukraine. Although Marcelina
Kotowicz expressed a desire to enter religious life, her dying father made her
promise that she would marry. She fulfilled her pledge in 1849 by marrying
Karol Darowski and bore him two children before his death three years later.
Her son died the next year. In 1854, Marcelina traveled to Rome, where she met
Resurrectionist Father Hieronim Kajsiewicz, who became her spiritual director,
and through him met Josephine Karska, with whom she founded (1857) the
Congregation of the Sisters of the Immaculate
Conception of the Blessed Virgin
Mary. After Josephine's death in 1860, Marcelina moved her four sisters to
Jazlowiec (Archdiocese of Lviv [now Ukraine]), where the congregation opened
its first school for girls (Nov. 1, 1863) without the approbation of the state.
Dissatisfied with the quality of available textbooks, Mother Marcelina
purchased a printing press in 1901 and began publishing books written by the
sisters. When government authorities attempted to regulate the subjects taught,
Marcelina threatened to close the schools and alter the 1867 constitutions to
create a contemplative order. Despite these problems and other difficulties
with governmental authorities, at the time of her death the Sisters of the
Immaculate Conception had seven convents, each of which ran a school for girls.
In 1882, Marcelina commissioned Tomasz Oskar Sosnowski to sculpt an image of
the Immaculate Conception, which became famous as "Our Lady of
Jazlowiec," an object of national veneration. More than 200 sisters
continue Marcelina's work of forming Christian women in Poland, the Ukraine,
and Belarus. She was beatified by Pope John
Paul II on Oct. 6, 1996.
Feast: Jan. 6 (Lviv).
Bibliography: E. Jablonska–Deptula, Marcelina Darowska niepokalanka (Lublin
1996). M. A. Soltan, Czlowiek
wielkich pragnien: matka Marcelina Darowska (Szymanów 1978).
[K. I. Rabenstein]
1/4/2013
Aside from the Memorial of St. John Neumann, we also
celebrate today the Memorial of Bl. Marcelina Darowska. Nee
Kotowicz, was born on 16 January 1827 in Szulaki, Ukraine, to a land-owning
Polish family. As a child she showed a particular love of prayer and a desire
to dedicate herself to God. Her father could not understand this and, before he
died, he obtained the promise from her that she would marry and raise a family.
In 1849 she married Karol Darowski, but she decided to sanctify her marriage
"by living only in God and for God". Less than three happy years had
passed when Karol died, leaving her with two children. Her son died a year
later and she confessed: "The way of the world was not chosen for me by
God's will; the way of the convent was, indeed, my destiny". In 1854 she
traveled to Rome for reasons of health and met Fr Hieronim Kajsiewicz, a
Resurrectionist who became her spiritual director. Through him she met
Josephine Karska, who was thinking of founding a religious community dedicated
to the overall formation of women. Their mutual work - the Congregation of the
Sisters of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary united
Marcelina and Josephine in sincere friendship. For years, however, Josephine
was sick with typhus and died in 1860. Marcelina thus became the Superior of
the new religious family, which numbered no more than four. In 1863 she moved
the community to her homeland, and at Jazlowiec, in the Archdiocese of Lviv,
she opened her first school for girls, which soon became an important spiritual
and cultural centre.
Marcelina undertook the work of educating women in the conviction that on it
depends the rebirth of the family, which is the foundation of a morally healthy
society. Among her principles for the formation of her sisters and students,
she stressed the following: the primacy of God over everything, truth, mutual
trust and unselfishness. She also offered effective help to the poor, desiring
that tuition-free elementary schools be established at every convent. During
her 50 years of Superior of the congregation, she opened seven convents with
formation institutes and schools for children.
In 1904, the Polish writer Henry Sienkiewicz wrote of her: "Praise for
your wise work and honour to your merit and goodness". Marcelina answered,
saying: "I don't look at the results of our work. They don't belong to us.
If they exist, they belong to God for the good of our beloved country, which is
torn apart". She died on 5 January 1911.
On 6 October 1996 Marcelina Darowska was proclaimed Blessed by the Pope John
Paul II in Rome. During the Mass he said:
"To extend the kingdom of God in human souls and bring it into the world" - this was the programme for her apostolic activity, born in the silence of a heart immersed in prayer. She wanted to do everything so that truth love and goodness would triumph in human life and transform the face of her beloved nation. Together with her sisters, she generously laboured in the exhausting task of building the kingdom of Christ, paying particular attention to the religious formation of the young generation, especially girls, to the growth of catechesis and to educational work. She assigned a particular role in life to the Christian woman as "wife, mother and citizen of her country". With great zeal she fostered the growth of the kingdom of God in the family, since only a healthy and holy family, "based on God", as she said, can be the foundation of a new society. The new blessed is an example of an apostolic faith that creates new ways for the Church to be present in the world and forms a more just and human society which "abides and bears fruit" in Christ. "
Pope John Paul II, from the proclamation of the beatification of Blessed
Marcelina Darowska
Taken from http://www.niepokalanki.pl
SOURCE : http://ajpm.weebly.com/blog/bl-marcelina-darowska
Marcelina
Darowska
January 5, Blessed.
Source: Catholicsaints.info
Roman martyrology: At Jazlowice in Ukraine, the
Blessed Marcellina Darowska: her husband and eldest son dead, herself given to
God and always attentive to the dignity of the family, founded for the
education of girls, the Congregation of the Sisters of the Immaculate
Conception of the Blessed Virgin Mary.
Beatification Date:
October 6, 1996 by Pope John Paul II
SHORT BIOGRAPHY
Marcellina Mary of the
Immaculate Conception
Born on January 28, 1827
at Szulaki, Poland (now in Ukraine) as Marcelina Kotowicz to a land-owning
Polish family, Marcellina was a pious child with a love of prayer. Though she
would have preferred a religious life, she promised her dying father that she
would marry and raise a family. Married Karol Darowski in 1849, and sanctified
her marriage “by living only in God and for God.” Karol died less than 3 years
later, leaving her a widowed mother of two. Her son died a year later, and she
wrote, “The way of the world was not chosen for me by God’s will; the way of
the convent was, indeed, my destiny.”
She traveled to Rome,
Italy in 1854 for reasons of health, and there met Father Hieronim Kajsiewicz,
a Resurrectionist who became her spiritual director. Through him she met
Josephine Karska, who wished to found a religious community dedicated to the overall
formation of women. The result was the Congregation of the Sisters of the
Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary.
Josephine suffered with
typhus for years, and died in 1860, leaving Marcelina as Superior of the new
religious family, which numbered no more than four. In 1863 Marcelina moved
them to her homeland. At Jazlowiec, Archdiocese of Lviv, Ukraine, she opened
her first school for girls. It soon became an important spiritual and cultural
center.
Marcelina approached
women‘s education believing that on it depends the re-birth of the family, the
foundation of a morally healthy society. She stressed the following to sisters
and students: the primacy of God over everything, truth, mutual trust, and
unselfishness. She offered help to the poor, working for tuition-free
elementary schools at every convent. During her 50 years as Superior she opened
seven convents with formation institutes and schools for children.
Marcelina died on January
5th, 1911 at Jazlowiec, Poland (now in Ukraine) of natural causes, leaving six
Jazlowiec Properties and 350 nuns, who are currently employed in Belarus and
Ukraine.
SOURCE : https://catholic.net/op/articles/1509/cat/1205/marcelina-darowska.html
Гробниця Блаженної Марцеліни Даровської (мур.),
село Язловець,
Beata Marcellina
Darowska (Maria Marcellina dell’Immacolata Concezione) Fondatrice
Szulaki, Ucraina, 28
gennaio 1827 – Jazlowiec, Polonia, 5 gennaio 1911
Martirologio
Romano: A Jazlowice in Ucraina, beata Marcellina Darowska: morti il marito
e il figlio primogenito, si consacrò a Dio e, sempre attenta alla dignità della
famiglia, fondò per l’educazione delle fanciulle la Congregazione delle Suore
dell’Immacolata Concezione della Beata Vergine Maria.
È stata proclamata beata il 6 ottobre 1996 in Piazza S. Pietro a Roma, da papa Giovanni Paolo II suo connazionale.
Marcellina Darowska nacque il 28 gennaio 1827 a Szulaki in Ucraina, quinta degli otto figli di Jan Kotowicz e Maksymilia Jastrzebska, proprietari terrieri benestanti. Crebbe nel tipico ambiente dei signori di campagna; la sua città Szulaki era allora sotto l’occupazione russa che voleva ad ogni costo distruggere il patrimonio culturale polacco, provocando la chiusura dei seminari e conventi della Chiesa Cattolica molto perseguitata.
Marcellina fece la Prima Comunione a 10 anni e a 12 fu mandata in un autorevole convitto femminile ad Odessa; in lei comunque sin da bambina era sbocciato il desiderio di una vita consacrata; dopo aver studiato per tre anni ritornò a casa e prese ad aiutare il padre nella gestione della fattoria.
Non potendo soddisfare il suo desiderio per mancanza di conventi nei dintorni e per una certa opposizione paterna, restò nella fattoria per alcuni anni, promettendo alla fine al padre di formarsi una famiglia.
Accettò a 21 anni di sposare Karol Darowski possidente terriero della Podolia (regione storica dell’Ucraina, a quel tempo divisa fra Austria e Russia), ma il matrimonio si poté celebrare solo un anno dopo, perché Marcellina che aveva dovuto cedere alle insistenze del padre, reagì con una dolorosa paralisi alla gamba e un generale indebolimento dell’organismo, quasi da ridurla in fin di vita.
Dopo settimane di malattia si riprese e il 2 ottobre 1849 sposò Karol Darowski sempre per obbedienza, nonostante ciò, fu una moglie esemplare e dal matrimonio nacquero due figli, Giuseppe e Carolina.
Purtroppo tre anni dopo il marito morì di tifo e qualche mese più tardi morì anche il figlioletto Giuseppe; vedova a 25 anni promise alla Madonna facendo un voto, “di non appartenere più ad alcuna creatura”, quindi per curare la salute prese a viaggiare all’estero prima a Berlino, poi a Parigi e l’11 aprile 1853 fu a Roma.
Qui nel 1854 fece conoscenza della Serva di Dio Giuseppa Karska (1823-1860) stringendo con lei una solida amicizia e ponendosi sotto la guida spirituale del padre Girolamo Kaysiewicz, resurrezionista, (Congregazione fondata a Parigi nel 1836 da tre emigrati polacchi, Semenenko P., Janski B. e lo stesso Kaysiewicz G.), i due stavano per fondare un Istituto religioso, il cui scopo era preparare la gioventù femminile alla vita sociale, specie quelle delle classi elevate.
Il 12 maggio 1854 Marcellina Darowska pronunciò privatamente i voti di castità ed obbedienza davanti al padre Kaysiewicz. Passò del tempo, in cui Marcellina ritornò in Polonia per sistemare l’avvenire a sua figlia Carolina e due mesi dopo la morte prematura dell’amica Karska, il 10 dicembre 1860 ritornò a Roma, allora la Congregazione delle “Suore dell’Immacolata Concezione della B. V. M. “ frutto dell’opera comune di Giuseppa Karska e Marcellina Darowska, contava appena quattro suore.
Suor Marcellina fece i voti il 3 gennaio 1861 a Roma, assumendo il ruolo di Superiora della nuova Congregazione; i suoi sforzi maggiori tesero a trasferire la Congregazione in Polonia; nel novembre 1861 ritornò nella sua patria e dopo avere assistito alla morte avvenuta in pochi mesi dei suoi genitori, scelse un terreno per la fondazione del primo convento a Jazlowiec nella diocesi di Leopoli, nel 1863 le ultime suore lasciarono Roma.
Condusse con prudenza ed energia per oltre un cinquantennio la sua Congregazione, diventandone l’anima, nel 1863 ottenne il decreto di lode, nel 1874 il decreto di approvazione, nel 1889 furono approvate le Costituzioni da lei stessa compilate.
Ebbe molte difficoltà, specie dopo la morte nel 1873 di padre Kajsiewicz sua guida spirituale; amò in particolare la croce, diceva: “Questa è il bacio dell’amore di Dio”.
Negli anni sorsero altre Case e ognuna comprendeva una scuola media con l’internato e una scuola elementare; inoltre furono aperti piccoli istituti gratuiti per la gente povera, come asili, corsi professionali e di istruzione complementare.
Nelle sue scuole furono formate generazioni di donne sagge e coraggiose, affinché conoscessero Dio e lo amassero seguendo i suoi comandamenti, amando il prossimo ed adempiendo ai propri doveri.
Marcellina Darowska dopo aver sofferto per disturbi cardiocircolatori e di fortissimi mal di testa, che le resero pesanti le sue normali attività, morì il 5 gennaio 1911 a Jazlowiec lasciando sei Case e 350 suore, che oggi lavorano anche in Bielorussia e Ucraina.
Autore: Antonio Borrelli
SOURCE : http://www.santiebeati.it/dettaglio/92201
._Grobowiec_s.s._niepokalanek._Gr%C3%B3b_b%C5%82._Marceliny_Darowskiej.jpg)
JAZŁOWIEC (Язловець). Grobowiec s.s. niepokalanek.
Grób bł. MARCELINY DAROWSKIEJ.
Den
salige Marcellina Darowska (1827-1911)
Minnedag: 5.
januar
Den salige Marcellina Kotowicz (pl: Marcelina) ble
født den 28. januar 1827 i Szulaki i området (oblast) Kharkivsk i
Vest-Ukraina. Hun kom fra en polsk godseierfamilie og vokste opp i
Szulaki, med unntak av noen år i Odessa ved Svartehavet. Som barn viste hun en
spesiell kjærlighet til bønn og et ønske om å vie seg til Gud. Hennes far Jan
Kotowicz kunne ikke forstå det, og før han døde fikk han henne til å love at
hun skulle gifte seg og stifte familie. I 1849 giftet hun seg med Karol
Darowski, men hun bestemte seg for å helliggjøre ekteskapet ved å «leve bare i
Gud og for Gud».
Etter mindre enn tre års
lykkelig ekteskap døde imidlertid Karol i 1852 og etterlot Marcellina med to
små barn, Józef (f. 1850) og Karolina (f. 1852). Sønnen døde allerede i 1853.
Marcellina innså at det ikke var Guds vilje at hun skulle leve i verden, men at
det var klosteret som var hennes bestemmelse.
I 1854 reiste hun til
Roma av helsegrunner, og der møtte hun p. Hieronim Kajsiewicz, en
resurreksjonist (Congregatio a Resurrectione Domini Nostri Jesu
Christi – CR) som ble hennes åndelige veileder. Gjennom ham møtte hun
Josefina Karska, som hadde planer om å grunnlegge en religiøs kommunitet som
var viet til den generelle formasjon av kvinner. De to kvinnene samarbeidet om
dette prosjektet, og dermed oppsto kongregasjonen Suore dell'Immacolata
Concezione della Beata Vergine Maria, «Søstre av den salige jomfru Marias uplettede
unnfangelse» (Congregatio Sororum Immaculatae Conceptionis Beatae
Virginis Mariae – SIC), Sióstry Niepokalanego Poczecia Najswietszej
Panny Maryi. Arbeidet forente de to i et varmt vennskap. Marcellina tok
ordensnavnet «Maria Marcellina av Den uplettede unnfangelse».
Men i mange år var
Josefina syk med tyfus, og til slutt døde hun i 1860. Da ble Marcellina ny superior
for kommuniteten, som da ikke hadde mer enn fire medlemmer. I 1863 flyttet
Marcellina kommuniteten til sitt hjemland, og i Jazlowiec i erkebispedømmet
Lviv åpnet hun deres første jenteskole. Den ble raskt et viktig åndelig og
kulturelt senter.
Marcellina gikk løs på
oppgaven med å utdanne kvinner i den faste overbevisning at det er grunnlaget
for fornyelsen av familien, som er grunnlaget for et moralsk sunt samfunn.
Blant hennes prinsipper for formasjonen av søstre og studenter var å
understreke Guds forrang over alt, sannhet, gjensidig tillit og uselviskhet.
Hun ga også effektiv hjelp til de fattige og ønsket at det ble opprettet gratis
skoler ved hvert av kongregasjonens hus. I løpet av de femti årene hun ledet
kongregasjonen, åpnet hun syv hus med formasjonsinstitutter og skoler for barn.
I 1904 skrev den polske
forfatteren Henryk Sienkiewicz om henne: «Lovet være ditt kloke arbeid, og ære
være dine fortjenester og godhet». Maria Marcellina svarte: «Jeg ser ikke på
resultatene av vårt arbeid. De tilhører ikke oss. Hvis de finnes, tilhører de
Guds til beste for vårt elskede land, som er revet i stykker».
Moder Marcellina døde den
5. januar 1911 i Jazlowiec i området (oblast) Ivano-Frankivsk. Den
15. desember 1994 ble hennes «heroiske dyder» anerkjent og hun fikk
tittelen Venerabilis («Ærverdig»). Den 25. juni 1996 undertegnet pave
Johannes Paul II (1978-2005) dekretet fra Helligkåringskongregasjonen som
godkjente et mirakel på hennes forbønn. Hun ble saligkåret av paven den 6.
oktober 1996 i Roma. Hennes minnedag er dødsdagen 5. januar.
Kilder: Index99,
Patron Saints SQPN, EWTN/OR, newsaints.faithweb.com - Kompilasjon og
oversettelse: p. Per Einar Odden -
Sist oppdatert: 2005-07-03 15:35
SOURCE : http://www.katolsk.no/biografier/historisk/mdarowsk
.JPG)
Гробниця Блаженної Марцеліни Даровської (мур.),
село Язловець,
Bł.
Marii Marceliny Darowskiej
zakonnicy
Marcelina z Kotowiczów
Darowska – urodziła się 16.01.1827 r. w Szulakach. Pochodziła z
wielodzietnej rodziny o żywych tradycjach patriotycznych. Już jako dziecko
odczuwała boleśnie zniewolenie Polski.
We wspomnieniach z tego
okresu odnotowała: Prosiłam Boga o zmiłowanie i błogosławieństwo dla
ojczyzny i żebym pożyteczną jej się stała. Modlitwa małej dziewczynki została
wysłuchana. Spełnić się też miało drugie dziecięce marzenie – zaskakujące, gdyż
jej dom rodzinny nie wyróżniał się religijnością – otóż pragnęła ona życia
zakonnego, chociaż niewiele o nim wiedziała ( klasztory pod zaborem rosyjskim
zostały skasowane). Nie mógł tego zrozumieć ukochany ojciec, mimo że łączyła
ich nie tylko miłość, ale i głęboka przyjaźń. Kiedy ciężko zachorował, wywarł
na córce moralną presję, aby wyszła za mąż.
Ślub 22 – letniej
Marceliny z Karolem Darowskim odbył się 2.10.1849 roku Postanowiła wtedy, że
zapomni słowo ja i uświęci swoje małżeństwo żyjąc tylko w Bogu i
dla Boga. Obowiązki żony i matki wypełniała wzorowo. Jej mąż mówił: To nie
może być, jam nadto szczęśliwy, tak nie potrwa !. Po niespełna trzech latach
wspólnego z nią życia zmarł nagle na tyfus. Marcelina została z dwojgiem
maleńkich dzieci: Józefem i Karoliną. W rok później zmarł synek. Wówczas
pogrążona w bólu wiedziała już na pewno, jaka jest myśl Boża odnośnie
jej życia.
W autobiografii
zapisała: Droga świata wolą mi Bożą przeznaczona nie była, droga zakonna –
przeznaczeniem moim. Osłabioną z powodu dramatycznych przejść młodą wdowę
rodzina wysłała za granicę w celach leczniczych. W Rzymie podczas modlitwy
objawił się jej duszy Bóg i odsłonił przed nią myśl swoją o zgromadzeniu
wychowawczym. W głębokim przeżyciu mistycznym usłyszała wyraźnie Jego
głos: Pójdź za mną ja cię poprowadzę. Wezwaniu Pana matka Marcelina
pozostała wierna całe swoje życie – pełne trudu, ale wielokrotnie rozświetlane
łaskami mistycznymi.
Jej ojcem duchowym był
o.Hieronim Kajsiewicz. To on zapoznał ją z Józefą Karską, która również
pragnęła zrobić coś dla kraju i miała już konkretny pomysł założenia
zgromadzenia żeńskiego, które poświęci się dziełu wszechstronnej formacji
kobiet polskich. Marcelina musiała jednak powrócić na Podole, aby zaopiekować
się córeczkę. Kłopoty i troski towarzyszące wychowaniu chorowitej Karolci,
żmudne zabiegi o zapewnienie jej należytej ojcowizny; a także wyraźny sprzeciw
rodziny wobec planów związanych z życiem zakonnym przysparzały jej wielu
cierpień, ale jednocześnie hartowały wewnętrznie.
Zarządzając majątkiem w
Żerdziu podjęła pracę społeczno-oświatową, pomagała chłopom w usamodzielnianiu
się po uwłaszczeniu. A oni, początkowo nieufni, płacili za to szacunkiem i
wdzięcznością. Te wszystkie przejścia dostarczyły jej doświadczeń, dzięki
którym poznała zakres oddziaływania kobiety.
Mając 27 lat związała się
w Rzymie prywatnymi ślubami ze zgromadzeniem tworzącym się wokół o.Hieronima
Kajsiewicza i Józefy Karskiej. W 1863 roku, po śmierci Józefy, jako jej
następczyni, została przełożoną małej początkowo wspólnoty zakonnej. Papież
Pius IX błogosławiąc jej dziełu powiedział: „To zgromadzenie jest dla
Polski”.
W znaczącym dla historii
naszego narodu roku 1863 matka Marcelina przeniosła Zgromadzenie Sióstr
Niepokalanego Poczęcia N.M.P. na ziemię ojczystą. W Jazłowcu ( Galicja ) otworzyła
zakład naukowo – wychowawczy dla dziewcząt, który wkrótce stał się ośrodkiem
kultury, polskości i głęboko zrozumianego katolickiego życia duchowego.
Określiła wyraźnie
charakter zgromadzenia – „Myśl Boża w nim to ziszczenie prośby modlitwy
Pańskiej: Królestwo Boże na ziemi, gdzie by się w najpełniejszym znaczeniu żyło
dla Boga i Bogiem, wolą Bożą, pod panowaniem Bożym” Oznaczało dla sióstr
rezygnację z jakichkolwiek doczesnych korzyści dla siebie. Sercem pracy
Zgromadzenia miało być wychowanie dzieci i młodzieży.
Za „ideę” tej
pracy Matka Marcelina uznała: „wykształcenie niewiasty na obywatelkę
Królestwa Bożego, co znaczy kształtowanie jej nie tylko ze strony umysłowej i
zewnętrznej; ale przede wszystkim moralnej; a więc wykształcenie jej na prawdziwie
chrześcijańską żonę, matkę, panią domu, obywatelkę kraju”. Zwracała uwagę
na wychowanie patriotyczne, ponieważ narodowość to „cecha myśli Bożej na
ludach”.
Ale była głęboko
przekonana, że „wszyscy ludzie bracią sobie. Bóg jedynym Panem – a ludzie
dziećmi Jego i jedyną rodziną…”. Podjęła się wychowywania młodego
pokolenia w przekonaniu, że osobowość człowieka kształtuje się we wczesnym
dzieciństwie i w młodości. Było to zadanie bardzo trudne; zarówno młode
zakonnice, jak i dzieci przynosiły ze sobą „dobro i zło świata”. Matka
Marcelina miała jednak bezcenny dar – kochające Boga i ludzi serce. Wiedziała,
że „miłość to jedyna broń na wszystko, jedyna broń przeciw trudnościom,
jedyny środek przeprowadzania dobrego”.
Do głównych zasad, na
których opierała formację sióstr i dzieci należały: prymat Boga, prawda,
wzajemne zaufanie i bezinteresowność. W zakresie nauki uczennice otrzymywały
klucz do wiedzy, tak podany, aby „obudzić w nich i rozwinąć życie
umysłowe”. Matka Marcelina wprowadziła też nowatorską wówczas zasadę
indywidualizacji w nauczaniu. Formacja moralna i intelektualna młodych
dziewcząt ukierunkowana była na kształtowanie postaw nacechowanych
odpowiedzialnością.
Temu zadaniu miał służyć
klimat całego domu zakonnego. Dzieci powinny w nim znaleźć „przykład,
który uczy, wyjaśnia, dowodzi”. Matka mówiła: „Oczyszczone – oczyścimy,
święte – do świętości prowadzić będziemy gościńcem znanym, pewnym, koniecznie
cel osiągającym”. Była przekonana, że „Polska będzie, ale wtedy, kiedy
społeczeństwo się odrodzi, a na to trzeba, aby rodzina stanęła na
Bogu”. Kobiecie przypisywała rolę „strażniczki rodzinnego gniazda”.
Myśląc o Polsce nie
ograniczała się do środowiska ziemiańskiego, z którego się wywodziła. Swoim
wychowankom jako konkretne zadanie stawiała „zrozumienie ważności jedności
z ludem, obowiązku względem niego, złamanie uprzedzenia, że stosunek z nimi
bratni niepodobny”. Miały być „opiekunkami włościan i sierot, szkółek i
ochron”. A zgodnie ze swoją dewizą, że uczyć trzeba poprzez przykład,
zawsze i wszędzie, gdzie się znajdowała, udzielała niezawodnej i konkretnej
pomocy ubogim; przy wszystkich domach zgromadzenia otwierała bezpłatne szkoły
podstawowe dla dzieci z okolicznych wsi i osiedli. Matka Marcelina wolę
działania i siłę na czyn czerpała z przekonania, że „Zgromadzenie jest
Boże, sam Bóg je prowadzi. A ja tylko pióro piszącego”.
Tak więc z woli
Bożej „stawało dzieło, które miało pozór szaleństwa”. Do zakładu w
Jazłowcu zgłaszało się tak dużo dziewcząt, że 10 lat po jego otworzeniu
rozpoczęto budowę następnego w Jarosławiu na Sanem. Kolejne fundacje to domy: w
Niżnowie nad Dniestrem ( przyjmowano tam bezpłatnie dzieci z rodzin zubożałych
na skutek carskich represji) i w Nowym Sączu.
Szczególny charakter miał
klasztor w Słonimie na Litwie, gdzie siostry 11 lat pracowały w ukryciu. W 1907
r. matka, po raz ostatni osobiście wysłała siostry do nowego domu – do
Szymanowa. Uzyskanie od rządu carskiego pozwolenia za otwartą pracę u wrót
stolicy graniczyło z cudem. Matka była przekonana o wielkich planach Bożych odnośnie
tego domu (obecnie domu generalnego zgromadzenia).
Z okazji jubileuszu 50 –
lecia działalności zgromadzenia Henryk Sienkiewicz skierował do niej pełne
uznania słowa: „…chwała twej rozumnej pracy, a cześć zasłudze i dobroci”.
Odpowiedź jest bardzo wymowna: „Nie patrzę na owoce pracy naszej: one do
nas nie należą. Jeżeli są – Boże są i własnością tego ukochanego i rozdartego
kraju”.
Błogosławiona Maria
Marcelina zmarła 1911 roku, prochy jej znajdują się w Jazłowcu i w Szymanowie.
Wielki kaznodzieja polski, a jednocześnie wierny przyjaciel Matki i
zgromadzenia ( jak sam się mianował ) J.E.ks.arcyb.J.Teodorowicz, przemawiając
przy trumnie, rzekł, iż można „zamknąć jej życie w jednym znaku i jednym
słowie, a to w słowie Pawłowym: Żyję ja, już nie ja, ale żyje we mnie
Chrystus.
O, prawdziwie! Ona nie
tylko wpatrywała się w Chrystusa, Ona nie tylko uczucie miała miłości, Ona
nadto i przede wszystkim z Nim była zespolona, Ona z Nim była jedno – On w niej
żył i przez nią działał”.
Dzieło błogosławionej
Marii Marceliny trwa. W czasie dwóch wojen światowych siostry klasztory
zamieniały na lazarety, wielokrotnie ewakuowane niosły ludziom pomoc w różnych
okolicznościach i warunkach. Nigdy nie przerwały pracy dydaktyczno-wychowawczej
(czasami z konieczności tajnej). Obecnie prowadzą szkoły oraz szeroką pracę
katechetyczną, a także na Białorusi i Ukrainie działalność misyjną.
Beatyfikacja Matki
Marceliny Darowskiej odbyła się w Rzymie 6 października 1996 roku.
Biogram zaczerpnięty – za
zgodą właściciela – z serwisu Ewangelia na co dzień
SOURCE : https://pl.aleteia.org/daily-prayer/wtorek-5-stycznia-2020/
